Priscilla krijgt hulp van een Maatje achter de Voordeur na huiselijk geweld

“Het is moeilijk een relatie te verbreken wanneer het voelt alsof je niemand hebt om op terug te vallen.”

Priscilla was 23 jaar oud toen zij haar (inmiddels ex-)partner leerde kennen. Na bijna tien jaar kwam er een einde aan de relatie die gekenmerkt werd door huiselijk geweld en verslaving. Nu is Priscilla samen met haar driejarige zoontje Sem op weg naar een zelfstandige toekomst zonder geweld. Els, haar Maatje achter de Voordeur, ondersteunt haar daarbij.

“Ik was een groentje toen ik mijn ex leerde kennen. Hij was verslaafd en lijdt aan meerdere persoonlijkheidsstoornissen. Gedurende onze relatie brak hij mijn zelfvertrouwen compleet af. Mijn leven draaide om hem en zonder hem was ik niemand, zo maakte hij mij duidelijk. Ik ging erin geloven.”

Isolatie

“Het zorgde ervoor dat ik geïsoleerd raakte. Een borrel met collega’s werd bijvoorbeeld onmogelijk, want ik moest na werk direct naar huis komen om ‘voor hem te zorgen’. Ook afspreken vrienden of familie werd steeds moeilijker. Wat niet hielp, is dat ik mij schaamde voor hoe ik door mijn ex behandeld werd. Ik wilde er niet over praten. De enigen met wie ik op een gegeven moment nog contact had, waren zijn ouders. Zij begrepen mij, dacht ik. Maar mijn schoonmoeder erg onberekenbaar en liet zich net zo makkelijk door hem manipuleren.”

Moment van hulp vragen

“Het is ontzettend moeilijk om zo’n relatie te verbreken wanneer je het gevoel hebt dat je op niemand terug kunt vallen. Soms leek het ook weer even goed te gaan en kreeg ik hoop. Toen hij afkickte en we gingen samenwonen bijvoorbeeld. Tot onze verrassing bleek ik al snel zwanger. Helaas ging het nog voor de geboorte van Sem weer mis. Toen ben ik naar de gemeente gestapt voor hulp. Na de bevalling stelden we een veiligheidsplan op en kwam ik met Sem in een moeder-kindhuis terecht. Dat vond ik geen fijne plek met een pasgeboren baby. Ergens had ik nog steeds de hoop dat het allemaal goed zou komen. Dat we als een normaal gezin konden functioneren, zonder verslaving en zonder geweld. Mijn ex dacht daar anders over. Die had inmiddels een nieuwe vriendin. Er brak een roerige tijd aan waarin ik geen vaste verblijfplaats had en balanceerde tussen werk, het regelen van opvang voor Sem en talloze gesprekken met (hulpverlenings)instanties.”

Maatje achter de Voordeur

“Via een omweg kwam ik in contact met Els, nu mijn Maatje achter de Voordeur. Zij helpt mij door als ‘extra paar oren’ aan te sluiten bij gesprekken met hulpverleners en instanties, trekt er regelmatig met Sem en mij op uit en helpt me om weer een sociaal netwerk op te bouwen. Doordat Els zelf ervaring heeft met huiselijk geweld, begrijpt ze hoe ik me voel en hoe moeilijk het is uit de cirkel van geweld te stappen. Ik ben nog steeds kwetsbaar en daardoor vatbaar voor manipulatie. Els houdt mij daarin scherp. Door alles wat er gebeurd is, twijfel ik vaak aan of ik het wel goed doe voor Sem. Els verzekerd mij dat ik een goede moeder ben. Ik ben echt ontzettend dankbaar voor alles wat zij voor me doet.”

Toekomst

“Ik zie uit naar het moment dat alle trajecten afgerond zijn: van de rechtszaken tot de hulpverlening. Dat er eindelijk weer wat rust komt. De volgende stap is het uitbreiden van mijn sociale kring. Op dit moment gun ik mezelf nog geen nieuwe vriendschappen, omdat ik vind dat ik daarvoor wel ruimte in mijn hoofd en mijn agenda moet hebben. Mede dankzij Els heb ik weer vertrouwen in de toekomst: het is met haar als alleenstaande moeder na een gewelddadige relatie ook goed gekomen.”

Heb jij ook behoefte aan een ervaringsmaatje? Klik hier of bezoek www.maatjeachterdevoordeur.nl