Projectleider Lisette over plegers van huiselijk geweld

“Als we geweld blijvend willen stoppen, moeten we ook plegers hulp bieden”

Lisette werkt als trainer en projectleider bij Moviera. Hier ontwikkelt ze onder andere hulpverlening voor plegers van huiselijk geweld.

“In 1987 kwam ik bij de voorloper van Moviera werken als hulpverlener. In het begin richtte ik mij vooral op de gevolgen van huiselijk geweld. Later ging ik me steeds meer bezighouden met de oorzaken van geweld en het voorkomen en het stoppen daarvan. Ik heb veel geleerd. Dankzij onderzoeken, eigen ervaringen en de gesprekken met slachtoffers en plegers. Als we het huiselijk geweld blijvend willen stoppen, moeten we hulp bieden aan iedereen die ermee te maken heeft. Dus aan de vrouwen en kinderen die in de opvang komen. Maar ook aan de mannen die met geweld te maken krijgen of pleger zijn.

“Durf ik de mens achter het gedrag te zien?”

Gekwetste slachtoffers én plegers van huiselijk geweld

De mensen met wie ik werk hebben veel pijn en zijn vaak gekwetst. Of ze nu slachtoffer, pleger of allebei zijn. Trauma, angst en onzekerheid spelen een grote rol in de keuzes die zij maken en hoe ze zich gedragen. Vooral over de plegers is nog veel nieuws te leren. Dat maakt mij nieuwsgierig. Kan ik verder kijken dan het gedrag, de dingen die zij doen? Durf ik de mens achter het gedrag te zien, met alles erop en eraan? Door hiervoor open te staan, snap ik de wisselwerking tussen partners en de oorzaken van huiselijk geweld beter. Zo kunnen we gerichter hulp bieden.

Maatje achter de Voordeur

We kunnen geweld niet helemaal de wereld uit helpen, maar ik kan er wel voor zorgen dat het minder wordt. Zo voer ik veel gesprekken met slachtoffers, plegers, ketenpartners en mensen op straat. Om nieuwe informatie op te halen en kennis te delen. Verder ontwikkel ik nieuwe trainingen voor professionals en hulpverleningsaanbod voor plegers. Sinds 2023 ben ik ook projectleider van Maatje achter de Voordeur. Binnen dit project trainen we ervaringsmaatjes om slachtoffers van huiselijk geweld met hun eigen ervaringen te ondersteunen. Mijn werk is dus heel divers.

Roeping

Er wordt mij weleens gevraagd waarom ik dit werk doe. Het kan namelijk best ingewikkeld zijn. Voor mij is het simpel: dit is mijn roeping. Dat voelde ik al op jonge leeftijd. Ik besefte toen alleen nog niet dat mijn eigen ervaring met geweld daar een grote rol in speelde. Door mijn eigen ervaringen begrijp ik goed wat huiselijk geweld aanricht een waarom het zo belangrijk is dat we snel hulp bieden bij veiligheid en herstel.

Bijdrage aan een betere wereld

Het mooiste aan dit werk vind ik dat je voelt dat je een bijdrage levert aan een betere wereld. Dat is niet altijd meetbaar, maar soms wel. Een voorbeeld? Ooit gaf ik les in huiselijk geweld op de Hogeschool van Arnhem. In de klas zat een student waarbij ik voelde dat zij iets speciaals had. Na verschillende gesprekken bleek zij ervaring met kindermishandeling te hebben. Ik heb haar doorverwezen naar een goede therapeut. Ze heeft haar eigen ervaringen omgezet in een mooie carrière met een bureau dat zich inzet tegen kindermishandeling. Daar ben ik hartstikke trots op.”