Binnen project De Nieuwe Toekomst helpen vrijwillige coaches de deelnemers, die uit een situatie van huiselijk geweld komen, met het vinden van passend (vrijwilligers)werk of een opleiding. Bij Moviera zijn inmiddels groepen actief in Apeldoorn en Utrecht en gaat de eerste groep in Nijmegen binnenkort van start. Daarnaast is het afgelopen jaar hard gewerkt aan de ontwikkeling van een light variant van De Nieuwe Toekomst, waarmee een grotere doelgroep begeleid kan worden naar school of werk. Hoog tijd dus om even bij te praten met trainers Renate van Dam en Annemarie van Ooijen over alle ontwikkelingen.
Renate en Annemarie zijn als coördinator en trainer van het project verantwoordelijk voor de werving, de match tussen deelnemers en coaches en de organisatie van de bijeenkomsten.
Kunnen jullie allereerst iets vertellen over hoe het project er nu voor staat in de verschillende gemeenten?
Annemarie: “Zeker! In Utrecht hebben inmiddels de eerste twee groepen de training afgerond. Meerdere deelnemers hebben inmiddels een baan gevonden in de horeca, kinderopvang en logistiek en anderen zijn zich samen met hun coach verder aan het verdiepen in studies en vrijwilligerswerk. In januari starten we weer met een nieuwe groep.”
Renate: “Ook In Apeldoorn hebben nu twee groepen gedraaid. De tweede groep rondt het traject op 20 december officieel af. Net als in Utrecht hebben ook hier verschillende deelnemers al een baan gevonden. Voor één deelnemer hebben de Apeldoornse soroptimisten zelfs financieel bijgedragen, zodat zij een opleiding kan volgen. Dat is echt fantastisch. In januari beginnen we met de eerste groep in Nijmegen. Daar heb ik ontzettend veel zin in.”
Hoe komen deelnemers bij het project terecht? Worden zij hier door hulpverleners op gewezen?
Annemarie: “De werving loopt op verschillende manieren. Wat mij helpt, is om zo nu en dan Moviera-collega’s uit te nodigen om bij een groepsbijeenkomst aanwezig te zijn. Zo zien ze wat we doen en wat dit voor de cliënten betekent. De collega’s zijn stuk voor stuk enthousiast, wat ervoor zorgt dat zij hun eigen cliënten ook weer stimuleren om mee te doen.”
Renate: “Ik probeer nu eerder bij onze cliënten aan te haken, door bijvoorbeeld nauw contact te onderhouden met woonondersteuners op de crisisopvang in Arnhem. Zij hebben zicht op cliënten die doorstromen naar Apeldoorn en Nijmegen. Van daaruit weet ik bij welke hulpverleners ik kan peilen of De Nieuwe Toekomst bij de cliënt past.”
Kunnen die cliënten dan ook al direct instromen?
Renate: “Dat hangt af van hoe ver zij zijn in hun herstel. Er moet natuurlijk wel ruimte in het hoofd zijn om überhaupt na te kunnen denken over de toekomst. Daarnaast wordt van de deelnemers gevraagd dat ze een dagritme kunnen volgen en ze wekelijks aanhaken bij een bijeenkomst van drie uur. Dat vraagt behoorlijk wat inzet en concentratie. Niet elke cliënt kan dat opbrengen.”
Annemarie: “Daarnaast zie ik eigen motivatie als doorslaggevende factor voor een succesvol traject. De Nieuwe Toekomst duurt negen maanden, dat is best lang. Van cliënten vragen we om zich voor die periode vast te leggen en verantwoordelijkheid te nemen over hun eigen ontwikkeling. Dat kan best een uitdaging zijn, zeker wanneer ze gedurende het traject ook uitstromen naar een eigen woning of er andere ingrijpende gebeurtenissen zijn. Motivatie en gedrevenheid zijn dan belangrijk om als deelnemer toch aangehaakt te blijven.”
Klopt het dat jullie nu ook met een soort light variant van De Nieuwe Toekomst starten?
Renate: “Ja, die hebben we samen met Stichting 180 ontwikkeld. De aanleiding hiervoor is dat De Nieuwe Toekomst in de huidige vorm alleen geschikt is voor vrouwen die de Nederlandse taal goed beheersen. In de praktijk is het namelijk erg lastig om het traject te doorlopen wanneer er vier talen door elkaar heen gesproken worden. Die belemmering vonden we heel jammer. In gesprek met Stichting 180 zijn we tot een aangepaste ‘light’ variant gekomen die ook geschikt is voor cliënten die de Nederlandse taal nog niet goed beheersen.”
Annemarie: “Dit traject bestaat uit acht bijeenkomsten van twee uur per keer, waarin we samen met deelnemers aan de slag gaan met wie zij zijn, wat ze kunnen en wat ze zouden willen. Daarnaast focussen we ons op hoe zaken als solliciteren en het aanvragen van uitkeringen en toeslagen in Nederland werkt. Tijdens de bijeenkomsten werken we met tweetalige coaches en maken we veel gebruik van beeld om de inhoud te verduidelijken.”
Renate: “Aan het einde van dit traject ronden we af met een advies over het vervolgtraject. Dat kan bijvoorbeeld het volgen van het reguliere traject van De Nieuwe Toekomst zijn, maar ook het doen van vrijwiilligerswerk, bijvoorbeeld. We starten komende januari in Apeldoorn met de eerste groep in deze vorm. Er hebben zich al een aantal deelnemers en coaches voor gemeld, dus we kunnen van start ! Gedurende het traject ervaren we vanzelf waar nog verbeterpunten liggen, die we samen met Stichting 180 gebruiken om dit traject voor de vrouwenopvang in Nederland breed verder uit te rollen.”
Beschikken jullie over het algemeen voldoende coaches om deelnemers te ondersteunen?
Annemarie: “Ja, dat gaat eigenlijk heel goed! We zetten de vraag uit via vacaturebanken en onze social media. Ook via via melden coaches zich aan. Het helpt om zichtbaarheid te creëren: zo stond er pas een groot artikel over De Nieuwe Toekomst in het Algemeen Dagblad in Utrecht. Dat helpt om op een positieve manier aandacht te vragen en mensen te enthousiasmeren. We hopen natuurlijk dat we op die manier voldoende aanwas blijven krijgen.
Tot slot: op welke fronten zouden jullie nog een verbeterslag willen maken?
Renate: “Ik zou het mooi vinden als we dankzij De Nieuwe Toekomst ervoor zorgen dat in het hulpverleningstraject voor cliënten meer aandacht wordt besteed aan (arbeids)participatie. We focussen natuurlijk eerst vooral op herstel en veiligheid, maar de vrouwen die in de opvang zitten hebben vaak heel veel tijd over. Laten we die tijd gebruiken om ze voor te bereiden op een zelfstandige toekomst. Al gedurende het hersteltraject vooruitkijken: dat kan ook nét dat extra duwtje in de rug zijn.
Annemarie: “Daarnaast zou het heel fijn zijn als De Nieuwe Toekomst een vast onderdeel van onze hulpverlening wordt. Een geïntegreerd onderdeel van ons aanbod, in plaats van een losstaande training waar ieder jaar opnieuw per gemeente subsidie voor aangevraagd moet worden. Dat zou ons als trainers in ieder geval heel veel rust geven.”
Meer weten over De Nieuwe Toekomst?
- Bekijk de video van Stichting 180 over De Nieuwe Toekomst
- Lees het persoonlijke verhaal van deelnemer Noah
- Lees het verhaal van coach Annelies
- Bekijk de vacatures voor vrijwillige coach bij De Nieuwe Toekomst
