Take a Break maakte in 2021 een aantal belangrijke ontwikkelingen door. Van de eerste trainingen en de optimalisatie daarvan tot een gepersonaliseerd werkboek voor hulpverleners. Maar belangrijker nog: de methodiek zelf werpt zijn vruchten af.
Wat Take a Break inhoudelijk nou zo’n sterk traject maakt? “We praten nergens omheen en schuwen ook geen onderwerpen”, zo zegt hulpverlener, trainer en medeontwikkelaar van Take a Break Agnes de Schutter. “Vanaf dag 1 zetten wij het proces in gang om tot de kern van het probleem te komen. Door met de partners apart van elkaar én samen met elkaar in gesprek te gaan. Die combinatie zorgt voor sneller totaalplaatje van wat er speelt.”
Puzzelstukjes leggen
“In 8 weken tijd kunnen we ontzettend veel doen”, vervolgt ze. “Terwijl we in de analyse de puzzelstukjes leggen, bieden we tegelijkertijd vast hulpverlening waar mogelijk. Zo leggen we bij de deelnemer vast een bodem van vertrouwen om later in het traject op verder te bouwen. Zodat we het geweld echt structureel aanpakken. Binnen Take a Break zien we voornamelijk gezinnen waar al jarenlang hulpverleners bij betrokken zijn en waar wel over onderliggende problematiek gepraat wordt, maar niet over het geweld zelf. Terwijl dat zo belangrijk is. Wat houdt het geweld in? Wat gebeurt er? Welk aandeel hebben beide partners hierin? Is er sprake van eenzijdig of tweezijdig geweld? En wat vormt nou de kern van dit probleem?”
Geweld benoemen zoals het is
“We zijn ons ook meer gaan focussen op het type huiselijk geweld waarvan sprake is binnen de relatie. Denk aan het verschil tussen situationeel geweld en intiem terrorisme (eenzijdig (dreigen met) ernstig geweld van doorgaans de man. Het gaat om opzettelijk geweld, partnerterreur, gericht op controle over de partner). Afhankelijk van het soort geweld dat plaatsvindt kunnen we ook veel beter passende interventie bepalen. In het geval van intiem terrorisme is een vervolgtraject met gezamenlijke gesprekken bijvoorbeeld een no go.”
Machtsverschillen
“Hoewel binnen het traject beide partners en de kinderen gelijkwaardig behandeld worden, is er meestal wel sprake van machtsverschillen onderling waar we ons als hulpverleners bewust van zijn. Het is aan ons om de feiten te benoemen, zonder daar een oordeel over te vellen. We vermijden zoveel mogelijk het spreken over ‘plegers en slachtoffers’, omdat we binnen de casussen veel met nuanceverschillen te maken krijgen. De impact van de acties van de ene partner op de ander en de kinderen, dat is wat wij duidelijk willen krijgen.”
Zonder verantwoordelijkheid geen TAB
“Als de betrokken partners niet bereid zijn verantwoordelijkheid te nemen voor hun eigen acties, dan beginnen we niet aan Take a Break. Het vertrouwen hoeft niet vanaf het eerste moment heel groot te zijn. We kunnen ons best voorstellen dat deelnemers achterdochtig zijn en denken ‘daar gaan we weer’. Zeker wanneer de hulpverlening eerder voor hun gevoel niks opgeleverd heeft. Maar het moet wel duidelijk zijn dat een belangrijk onderdeel van de hulp begint met erkennen dat de schuld niet alleen bij ‘de ander’ ligt en beiden partners bereid moeten zijn te veranderen.”
Expertise van buitenaf
“Wij zijn specialisten op het gebied van huiselijk geweld. Om onderliggende problematiek op het gebied van wonen, verslaving of schulden aan te pakken, schakelen we ketenpartners in. Zo zetten we eenieder vanuit zijn kracht in en zorgen we samen voor een sterk vangnet.”
Opnemen in databank
Begin 2022 onderzoekt Katinka Lünnemann, bijzonder lector ‘Effectieve bescherming van kinderen’ bij het lectoraat Jeugd van de Hogeschool Utrecht of Take a Break met de huidige werkwijze inderdaad de beoogde doelstellingen op het gebied van duurzame veiligheid bereikt. Als dat zo is wordt Take a Break opgenomen in de Databank effectieve interventies. De wens is om Take a Break landelijk verder uit te rollen en door te ontwikkelen.